Jahérnajæja...

Ég ætlaði að fara að setja inn tengla á þau Blog sem ég reyni reglulega að lesa en áttaði mig þá á því að kannski vilja menn ekki að það séu tenglar út um holt og hæðir að skrifum þeirra... sérstaklega kannski ef maður þekkir fólkið ekki persónulega... kannski í lagi að henda inn frændfólki og vinum? Ég semsagt hætti við þennan lista í bili...

Að máli málanna. Kuldaofnæmið. Nú er svo komið að drengurinn er að byrja á blússandi sterameðferð. Eitthvað á hann að verða örari fyrir vikið á meðan lyfjagjöf stendur og má hann nú tæplega við því... annars eru foreldrar hans með 'soddan' jafnaðargeð að annað eins þekkist ekki og munu gera sitt besta að styðja drenginn í gegnum þetta. Von er til þess að sterarnir munu draga all verulega, ef ekki hreinlega útrýma einkennum kuldaofnæmisins hjá honum. Sambærilegar meðferðir hafa reynst vel hjá unglingum með sama ofnæmi en hann er jú bara 3ja ára. Því fyrr sem hægt er að byrja meðíferð eftir að ofnæmi greinist, því betra og því höldum við að við stöndum ansi vel að vígi. Til viðbótar við sterana er hann líka að taka inn mixtúru vegna ofnæmisins og anda að sér astmalyfjum í pústformi og svo á hann nokkur sett af bráðalyfjum, mixtúru og adrenalín-penna, sem búið er að koma fyrir á leikskólanum, ömmu og afa og auðvitað heima, fyrir utan settið sem er í gíraffatöskunni sem hann þarf alltaf að hafa meðferðis. Við erum því í því að halda Tryggingastofnun ríkisins bissý við að halda uppi lyfsölum. Það er ótrúlega notalegt að vita til þess að skattpeningarnir fari í eitthvað nytsamlegt þegar maður þarf á því að halda. Lyf eru ekki ókeypis, svo mikið er víst. Þó maður kvarti yfir þessum prósentum þegar allt er í key-i, þá finnur maður verulega fyrir því þegar eitthvað bjátar á og maður sér afsláttarprósentuna á lyfjareikningnum eða hjá læknum.

Þ.