Kominn heim... þreyttari en nokkru sinni fyrr :-)

Við erum komin heim úr hjóna- vinnu- skemmti- helgar- menningarferðinni, þreyttari en nokkru sinni fyrr en með ánægjubros á vör. Það væri of langt mál að þylja alla ferðasöguna í einum rykk þ.a. ég fékk hugdettu... set niður framhaldssögu eftir minni um Búdapestferðina miklu. Ef þið hafið ekki áhuga þá þurfið þið ekki að kíkja á síðuna næstu vikuna, en ef þið brennið í skinninu þá verðið þið að uppfæra síðuna reglulega næstu daga.

DAGUR 1 - Flugferðin út
Eins og fyrr hefur verið rakið þá missti ég úr heilan dag í fríinu þegar ég fékk það staðfest að farið yrði í loftið hálf sjö en ekki hálf sjö. Laugardagurinn fór því í það að ganga frá síðustu lausu endunum í pökkunarferlinu og kenna mömmu á húsið (þau fluttu heim til að sjá um börn og bú mestan hluta ferðarinnar okkar). Kveðjustundin var erfið fyrir stelpuna en stráxi hefur ekki vit á þessu og var því ekki lengi að smella kossi... var bara spenntur fyrir partýinu með ömmu og afa. Auðvitað vorum við síðust í tékkinu og fengum bestu sætin í vélinni... eða þannig. Það var allaveganna ekki röð við innritunarborðin, sem er gott, og það var stutt í flug þ.a. ekki þurfti maður að hanga á stöðinni. Þegar inn í vél var komið kom í ljós að bestu sætin í vélinni voru ekki mönnum bjóðandi... það var svo þröngt þarna aftast hjá tojaranum að skeljarnar voru bókstaflega í mænunni á manneskjunni fyrir framan mig og er ég hvorki stór maður né lappasíður. Ég reyndi að gleyma mér í FM2007 en það gekk illa að sjá á skjáinn því ég gat ekki hallað honum aftur fyrir þrengslum. En við komumst á leiðarenda... miklu seinna en til stóð skv. upplýsingum ferðaskrifstofunnar. Næsta skref í svona ferðum er að bíða mjög lengi eftir töskunum sínum og það tókst. Konunni tókst meira að segja að týna veskinu (pörsinu) eftir að hafa verið 15 mínútur í landi, en finna það aftur með pössunum, peningunum og greiðslukortunum eftir aðrar 5 mínútur. Eftir að hafa fengið farangur var strunsað út í langferðabílanna sem biðu eftir hópnum en skipulagið var ekki mikið á þeim ferðum heldur. Þegar ég var búinn að bíða í röð til að koma tösku draslinu niður í lestir langferðabifreiðarinnar sem merkt var hótelinu okkar og ferðaskrifstofunni, kom í ljós að það var ekkert sæti fyrir okkur í rútunni. Auðvitað var okkur lofað að allt yrði í himnalagi og að töskurnar myndu skila sér á rétt hótel þó við færum með annarri bifreið - en einhvernveginn var maður ekki alveg að treysta því... ef klukkan hefði ekki verið að verða 0200 (reyndar tímamismunur upp á +2) hefði ég beðið mennina á bílunum að rífa allar töskurnar út aftur - tók þá upp kæruleysið og krossaði fingur. Okkar rúta fór því á 6 hótel áður en við komumst á leiðarenda og við sáum að töskurnar höfðu skilað sér. Hótelið allt hið fínasta og ég var svo þreyttur eftir ferðina að ég sofnaði mjög fljótlega eftir kl 03:00 vitandi það að ég átti að vera klár og búinn að éta morgunverðarhlaðborðið kl 08:30 (þegar +2 er ekki gott) næsta dag til að ná skoðunarferðinni um borgina.

Þ.