Kreisí...

Ég hef alveg dottið úr bloggstöði. Þetta er svona þegar maður hefur ekkert að segja eða allt sem maður hefur að segja kemur engum við...

Undanfarna daga hefur verið ansi mikið að gera í vinnunni, sem er gott að mörgu leiti en það slítur óþarflega mikið í sundur hjá manni frítímann. Næstu dagar og vikur eru líklegar til að vera svipaðar þ.a. þið skuluð ekkert endilega búast við mörgum færslum á síðunni.

Búið er að vinna á lista konunnar hvað varðar húsið en betur má ef duga skal. Allar rennihurðar eru komnar á sinn stað þó það eigi eftir að loka veggjum, allar flísar eru komnar á gólf þó það eigi alfarið eftir að ganga frá bílskúrnum (þ.m.t. flísar) og skoða möguleika á veggjaflísum hér og þar um húsið. Það er verið að vinna í því að fá píparann til að laga sturtuna... og ef hann kemur ekki bráðlega þá labbar konan út. Garðurinn var sleginn í gær (vonandi í síðasta sinn fyrir veturinn) og kartöflur teknar upp. Það vakti mikla kátínu hjá krökkunum að taka upp allar Barbapabba kartöflurnar.

Helgin breyttist í rólegheitahelgi... krakkarnir suðuðu út gistingu hjá ömmu og afa á laugardeginum og við gömlu skelltum okkur í kvikmyndahús og sáum Veðramót. Ágætis ræma það. Náðum meira að segja að fara út að borða á Sali-Mal eða hvað indverski staðurinn heitir niðrí Austurstræti. Góður matur - ég elska indverskan mat. Á sunndeginum var farið með grísina í Húsdýragarðinn. ÞL hefur líklega ekki farið í garðinn eftir að hann lærði að tala og YR hefur ekki farið svoooo lengi. Þau skemmtu sér konunglega. Eftir garðinn fengu þau svo að fara með frænku sinni og kærastanum hennar í keilu. Það var sport. Við gömlu vissum þá ekkert hvað við áttum af okkur að gera og enduðum á að dotta í sitthvorum sófanum. Hvað er langt síðan ég dottaði um miðjan dag?? Þvílík snilld. Gera þetta oftar.

Nú styttist óðum í að ég dragi konuna til Parísar. Ætlum að eyða viku í rómantík... eða sko ég verð eitthvað að vinna framan af en restin af vikunni fer í rómantík og kaffihúsaferðir og lista-eitthvað. Meira um það síðar...

Þ.