Nú er ég súr... og minna súr

Nú er ég súr.
Það gerist yfirleitt allt á sama tíma... bæði það sem er skemmtilegt og það sem er leiðinlegt. Síðustu færslur hafa fjallað um kaffivélamissi og sturtuvandræði en núna er það gleðin sem gerist á sama tíma. Nágrannar okkar hinum megin við götuna héldur gríðarlega skemmtilegt Halloweeb-partý í fyrra og vorum við farin að lengja eftir boðskorti þessa árs enda ákveðið af öllum í götunni að þetta yrði að vera árlegur viðburður. Boðið kom sem er gott. Við erum upptekin sem er vont. Auðvitað verður partýið á sama tíma og við verðum í bústaðarferð með tengdafjölskyldunni. Eitthvað sem var ákveðið í sumar og þessi helgi er sú fyrsta og að ég held sú eina sem fannst á árinu þar sem allir voru á lausu (á þeim tímapunkti). Börn, tengdabörn og barnabörn gáfu gömlu þetta í sextugsafmælisgjöf karlsins í sumar. Það er búið að plana þetta allt fram og til baka og verður meiriháttar ferð...

Nú er ég minna súr.
Í morgun var lögð lokahönd á sturtubotnavesenið. Við erum búin að vera með karlana inn á okkur alla helgina (þegar þeir loksins komu) en sturtan var tilbúin til vinnslu um þarsíðustu helgi. Snyrtidót, tannburstar og annað lauslegt sem tilheyrir baðherberginu hefur legið á víð og dreif um húsið í rúma viku. Nú á ég bara eftir að koma klefanum fyrir aftur og festa og þá getum við væntanlega farið í sturtu í þessari viku. Langþráð.

Fyrir ykkur sem eruð að bíða eftir barnalandsmyndunum... þetta er allt í vinnslu og jú það er búið að vera svo mikið að gera að tími hefur ekki unnist til að uppfæra síðuna síðan í ágúst. Reyndar gafst smá tími um daginn og var ég kominn með heljarinnar romsu af myndum í systemið en þá lagðist síðan í dvala og ekkert uppfærðist.

Þ.