Þetta silast...

Það er hellingur í gangi.
Lúxus-vandamál í vinnunni, þ.e. nóg að gera. Stærsta vandamálið við það að hafa nóg að gera er að skipuleggja tímann og ég er ekki góður í því... ég er eiginlega ömurlegur í því að skipuleggja tímann minn. Besta leiðin er að taka einn dag í einu og einbeita sér að einhverju einu. Vandamálið við það er að maður er búinn að gleyma hvað maður var að gera síðast í þessu og hinu verkefninu þegar maður byrjar á því aftur nokkrum dögum síðar. Næst best er því að reyna að gera eitthvað í öllu alla daga. Þannig er maður þokkalega 'öp2deit' í öllu alltaf. En það sem ég reyni hins vegar að gera er að gera allt fyrir alla í öllum verkefnum. Vandamálið við það er að það eru bara 24 klst í sólarhring.
Svipuför á bakinu heima við. Hvað er með konur og þurfa að hafa allt í röð og reglu og að þurfa að klára allt sem byrjað er á og byrja á öllu því sem mann langar í?? Eða er þetta bara konan mín?? Allaveganna, nú er búið að loka veggjum, spartsla og mála í forstofunni og í þvottahúsinu... skáparnir í innréttingunni í þvottahúsinu eru allir komnir upp nema sá sem IKEA á ekki (ha???) - jú borðplatan og vaskurinn verða komin upp fyrir helgi - kannski ekki í kvöld en fyrir helgi.
Vegna þessa (m.a.) hefur líkamsræktin setið á hakanum. Maður verður að hafa gildar ástæður.

Þ.