Sparifötin í vinnunni... ekki minn stíll

Stundum er maður tilneyddur að mæta í fínu jakkafötunum, lakkskóm, straujaðri skyrtu og bindi reyrt upp í háls, í vinnuna. Eins og það getur verið gaman að vera vel til hafður þá er þetta ekki alveg minn stíll. Er meira svona 'gallabuxur og bolur' maður... Mér líður hálf kjánalega svona uppstrílaður kl 09 á morgnana en hvað gerir maður ekki fyrir sölumennskuna? Rosalega er ég feginn að þurfa ekki að vera svona upp á hvern dag... reyndar væri ég þá kannski í vinnu þar sem ég fengi 2 millur á mánuði og fyrir þann pening myndi maður kannski láta sig hafa það?? Veit ekki??

En á morgun laugardag er stór dagur. Frændsystkyni mín ætla að koma í mat. Einhverra hluta vegna fannst konunni minni það sniðugt að bjóða þeim að koma í heimsókn. Það var fyrir u.þ.b ári síðan. Við hittumst nú ekki svo oft en þegar við hittumst öll þá er alltaf stöð... og alltaf þarf að minna mann á þetta loforð konunnar... en semsagt það er komið að því og ég hlakka rosalega til.

Þið hin sem ekki hafið fengið innflutningspartý... þið bíðið bara aðeins lengur... það er nú ekki nema rúmlega ár síðan ég flutti.

Þ.