Þetta reddast...

Vinnan farin að kikka inn. Fyrsti dagur með nýtt kerfi í vöruhúsi 1tt. Lúxusinn er að vera 2veim dögum á undan áætlun og því er hægt að leyfa sér að fara varlega í sakirnar og virkilega hugsa um starfsmennina og sjá til þess að hlutirnir eru gerðir rétt. Engin vandamál og allir kátir.

Það var hins vegar brandari að finna staðinn. GPS. Þegar maður er með GPS er ákveðið lykilatriði að fá heimilisföng, þó það sé ekki nema bara í grendinni. Það er enginn á skrifstofunum hérna hjá þessu 'kompaníi' sem veit heimilisfang þessara vöruhúsa sem ég er að vinna í. Sem betur fer fór ég í gær til að skoða bæði húsin (sem er reyndar meira en helmingurinn af IT liðinu hérna hefur nokkurn tíma gert) og ég var í samfloti með mjög skemmtilegum og geðþekkum náunga. Hann sagði mér að ég ætti bara að koma mér á skrifstofurnar (sem ég veit núna hvar eru) og taka næst vinstri og keyra alveg þangað til ég sæi 'Adault World'... og þegar hann sagði það hækkaði hann róminn eins og hann væri hissa þ.a. allir störðu á okkur. Perra úllinn farinn að leita sér að skemmtiefni í útlöndum. Frekar fyndið.

Annars er ég algerlega búinn að fá upp í kok af kollega mínum frá UK. Indverji sem virðist ekki hafa neinn áhuga á neinu nema sjálfum sér og fyrirtækinu sem hann vinnur hjá. Hann er líka á því að hann sé frábær og 'gúd lúkkíng' sem er svo fjarri sannleikanum að það hálfa væri hellingur. Fyrir þá sem hafa lesið bloggið mitt hingað til, þá vitið þið að ég á í mestu vandræðum með að skilja Indverja, samt er þessi búinn að búa í UK um áraraðir. Sjitt hvað hann fer í taugarnar á mér, visserbesser dauðans.

Hann kom í gær. Hitti hann á skrifstofunum eftir að hafa verið í vöruhúsunum allan daginn. Ég er kominn í gott samband við nokkra SAfríkana hérna og var að tékka á nokkrum ressum til að eiga í erminni - heimilisföng muniððði, ég er með GPS - þegar Indverjinn fer að tala um að það væri gott að hafa kort, hann væri frábær í því að lesa kort, 'nó nó æm nott kidding, æm exelent in ríding mapps' og svo bætti hann við hversu veraldarvanur hann væri, búinn að ferðast út um allt og væri enga stund að ná áttum. Ég sagði að við skildum bara treysta á TomTom (GPS frændann) sem við og gerðum því auðvitað var enginn með kort handa honum. Sem betur fer segi ég nú bara eftir reynsluna í kvöld. Einn af SAfríkönunum vildi fara með okkur 'dántán' á svæði sem heitir The Waterfront... glæsilegt bryggjuhverfi með fullt af ressum og pöbbum og fíneríi. Ég keyrði (niðreftir). Þegar við erum ekki hálfnaðir þá var Indverjinn á því að við værum alveg að koma... 'æ kan smell ðe salt - við erum alveg við höfnina, taktu bara vinstri hérna og við erum komnir, man eftir þessu á kortinu. Einmitt, myrkur, fátækrahverfi á bæði vinstir og hægri, 15 mín akstur eftir að Tablemountain sem gnæfir yfir miðbænum og hafnarsvæðinu (sjá kort)... ég sagðist halda að þetta væri reyndar aðeins til hægri framhjá fjallinu sem blasti við... en við skildum bara sjá og elta félaga okkar sem var í bíl á undan okkur. Við skulum bara orða það þannig að Indverjinn talaði ekki meira um kort og áttir það sem eftir var kvölds. Honum tókst samt einhvern veginn að pirra mig allt kvöldið...

Það versta við þetta er að hann er á sama hóteli og ég og við erum með sama bílinn og að hann er hérna til 9unda júní. Ég er ekki að meika það. Sjáum hvort ég geti ekki einhvern veginn komið mér undan annað hvert kvöld... djö lúxus væri það :)

En karlinn er allaveganna kominn á skrið, farinn á stúfana, kíkja á staðinn... það er gott.

Þ.

Ég veit ekki hvað það er en mér líður rosalega vel hérna í 'Jutteborj'. Það er reyndar óþægilega dýrt að vera Íslendingur í útlöndum, en það er eitthvað við þessa borg sem fer vel í mig.

Þegar ég slapp loksins út af þessari sýningu í dag (sem var alger hörmung ef frá er skilinn fyrsti dagurinn sem vonandi skilar einhverju) þá ákvað ég að fara í pílagrímsferð í hverfið sem við mamma bjuggum í fyrir 29 og 30 árum síðan. Þetta er ekki eins langt í burtu og mig minnti og ég fæ stig fyrir að taka sporvagninn og strætóinn. Af því að ég fór lengst upp í sveit í gær til BogT með sporvagni og strætó, þá er ég kominn með 2vö stig (það var í hina áttina).

Það var rosalega gaman, áhrifaríkt og sjokkerandi að koma aftur á Studiegången. Þetta var allt í hausnum á mér þegar ég var kominn á staðinn. Fann meira að segja gamla leynistaði í skoginum, garðaleiðina í skólann, alla helstu leikstaðina og fótboltavellina og íbúðir félaganna og allt sem skiptir máli. Það var hins vegar sjokkerandi að sjá að allt hverfið (eins og nafnið gefur til kynna eru þetta stúdentagarðar) allt í niðurníðslu. Það verður gaman að sýna mömmu myndirnar :)

Endaði svo daginn á góðri gönguferð í gegnum 'centrúmmið', fékk mér ða borða og náði kvöldgöngu í Liseberg. Liseberg, fyrir þá sem ekki vita, er tivolí-ið í Gautaborg. Liseberg er meira action en Tivolí í Köben þ.e. tækin í Liseberg eru virkilega fullorðins... öll. Rússibanarnir þarna eru geðsjúkir og þeir eru með hæsta fallturn í Evrópu. Ég er á báðum áttum hvort það væri ráð að fara hingað með Spiderman I.

Heyrumst í Suður Afríku næst!!!

Þ.

Jæja þá er ég farinn af stað aftur. Lönd sem byrja á 'S' eru vinsælust svona fyrri part árs. Búinn að vera í Sádí, er núna í Svíþjóð og á leiðinni til Suður Afríku... hvar er Spánn??? Afhverju er ekki hægt að senda mig til Spánar?

Þetta leit reyndar ekki vel út til að byrja með því Grímsvötn hafa sett strik í reikninginn hjá mörgum ferðalangnum. Þeir ákváðu samt að opna Drulluv... ég meina KEF í tæka tíð fyrir mig þ.a. flugið mitt til CPH stóðst upp á mínútu (bæði brottför og lending). Ég vildi ekki vera allt of seinn út á völl því að ég gerði ráð fyrir röðum í 'tékkinninu' og var meira að segja svo séður að tékka mig inn heima og prenta út 'bordingpass' og allt. Það var hins vegar tekin ákvörðun um að hafa 'baggass-droppið' fyrir þá sem tékka sig inn heima, lokað í dag þ.a. ég græddi ekki á því OG lenti í röð. Ég verð hins vegar að hrósa 'Æslander' fyrir þá ákvörðun að hafa öll innritunarborðin opin (í fyrsta sinn sem ég verð vitni að því) og hóa í allt röskasta liðið sitt, því röðin gekk eins og í sögu.

Næst tók ég þá yfirveguðu ákvörðun að splæsa á mig nýjum glerjum í gleraugun mín. Ég kom askvaðandi inn í gleraugnabúðina og bað um ný gler. Það var varla hægt að sjá út um gömlu fyrir rispum og ég er ánægður með umgjörðina mína og sé ekki ástæðu til að skipta, fyrir utan að ég nenni ekki að máta nýtt 'lúkk'. 10 mínútur sagði hann. Ég fór því hálfblindur í sjoppuna að kaupa beiskan sem er nauðsynlegur í öll ferðalög og tóbak sem er eiginlega nauðsynlegra í allt. Ég komst hins vegar að því að það er ekki til tóbak í KEF... ég hefði sennilega drepið einhvern ef ég hefði ekki verið á leiðinni til Gautaborgar og vitandi að ég var með smá nesti í töskunni. Þar fyrir utan virtist ekki vera til beiskur (hann fannst reyndar). Þegar ég svo ætlaði að sækja gleraugun var viðgerðarmaðurinn eitthvað skrýtinn í framan. Hann hafði nefnilega brotið umgjörðina mína. Einmitt. Frábært. Ég á leiðinni í 4ra vikna ferðalag og ekki með gleraugu. Hann bauðst til að reyna að gera við þau sem ég þáði með semingi því ég er ekki að treysta því að viðgerðin haldi í 4rar vikur. Afgreiðslukonan var spenntust fyrir því að vita hvenær ég hefði keypt gleraugun hvort það væri fyrir meira en 3rem árum, því það væri bara 3ja ára ábyrgð á þessari týpu. HALLÓ!!!! ÞÚ braust gleraugun mín og það hefur ekkert með mína ábyrgð að gera!!! Ég gaf þeim 30 mín til að bjarga þessu, því á þessum tímapunkti voru bara 30 mín í 'bording'. Ég endaði á að fá ný gleraugu að láni og á að koma við á leiðinni heim eftir 4rar vikur til að greiða úr þessu... og þau tilkynntu mér þessar elskur að þau yrðu einmitt bæði í fríi þá... mjög öruggt. Ég er hins vegar mjög ánægður með þessi nýju gleraugu, þau eru stór en þau venjast. Eina vandamálið er að af því að við vorum öll að flýta okkur þá eru þau eitthvað vanstillt, eitthvað þröng og eru farin að meiða mig eftir einn dag. Ég verð flottur eftir 4rar vikur.

Flogið var yfir Akureyri og suðaustur yfir Egilsstaði til Köben. Skyggni gott en ég sá ekki neinn strók úr Vatnajökli. Flugið náttúrulega eldsnemma og ég lítið sofinn þ.a. ég var búinn að plana góðan svefn á leiðinni... hann fór fyrir lítið. 4ra manna fjölskylda í sætinu fyrir framan mig með 2vær litlar skvísur á hoppi og grenji aldrinum og það sem verra var, strákur fyrir aftan mig á aldur við Spiderman I sem spilaði tölvuleikina af krafti alla leiðinni. Það hefði verið í lagi ef hann hefði spilað á sitt eigið spil, en nei hann spilaði á snertiskjáinn í hnakkanum á mér. Það var alveg sama hversu blíðlega ég bað hann eða mömmu hans um að hætt, allt kom fyrir ekki. Hvaða pæling er það að vera með tölvuleiki á snertiskjá í hnakkanum á næsta manni. Ég geri það hér með að tillögu minni að 'Æslander' loki fyrir þennan möguleika.

Til Köben komst ég og náði að sturta einum stórum fyrir flugið til 'Jutteborj'. Þá er maður bara í Reykjavíkurflugvallarstemmaranum. Labba út í vél og vélin ekki af stærri gerðinni. Þessi leggur var sem betur fer sá stysti í ferðinni, ca. 35 mín.

Tékkaði mig svo inn á hótelið hérna í Gautaborg. Herbergið er svona álíka stórt og hornskápurinn í eldhúsinnréttingunni minni. Eins gott að þurfa ekki að vera hér í 3jár vikur. Ég ákvað svo að taka röltið og sjá hvort ég myndi ekki eftir einhverju héðan, því fyrir þær lesendur sem ekki vita þá bjó ég í Gautaborg þegar ég var 7jö og 8ta ára gamall (þess vegna er ég hérna á þessari ráðstefnu, ég er 'ðe svídiss spíking eidjent'). Ég man ekki staf. Það er eins og ég hafi aldrei komið hingað. Það eina sem ég man eftir af því sem ég hef séð eru bláu sporvagnarnir og kanínan á fánanum í Liseberg.

Þetta verður eitthvert bíó...
Það er líka spurning hvernig samvinnan fer hjá okkur, mér og kollegum mínum 2veimur. Annar frá UK og hinn frá NED. Þetta verður haft í minnum sem ICESAVEtríóið, ekki ICYtríóið (sem reyndar keppti í Svíþjóð ef ég man rétt. Vann ekki 'DiggiLúDiggilei' 1985?).

Þ.

Þau eru ekki mörg heimsborgarastigin sem hrannast inn þessa vikuna. Maður getur ekki fengið stig fyrir eitthvað sem maður hefur gert áður, þ.a. það að borða með puttunum á indverskri vegasjoppu sem heitir því skemmtilega og svo langt frá því að vera lýsandi nafni: Royal Indian Resturant, telur ekki lengur. Eins fær maður ekki fleiri stig fyrir að ferðast með almenningsvögnunum. En ég varð vitni að því þegar sandstormurinn lagðist yfir borgina í fyrradag. Það var alveg magnað að sjá appelsínugulbrúnan vegginn færast yfir okkur. Þetta gerðist bara 1nn, 2veir og 3rír og auðvitað var ég í leigubílnum á leiðinni úr vinnunni og ekki með myndavélina - frekar súrt. Ef þið 'gúgglið' Riyadh og leitið að myndum eða jafnvel Riyadh + sandstorm, þá getið þið séð frekar magnaðar myndir af þessu sem ég upplifði.

Annars hefur veðrið verið þannig á kvöldin að maður fer ekki mikið út nema rétt til að sækja sér vatn og fá sér að borða. Það er ekkert þægilegt að labba um í sandstormi auk þess sem þrumur og eldingar með tilheyrandi sturturegni fylgja yfirleitt með. Ef það er ekki sandstormur þessa dagana þá er hrikalega mikið ryk í loftinu, þ.a. það myndast nokkurs konar rykhjálmur yfir allt... það er heldur ekkert skemmtilegt. Þessi síðari ferð mín hingað virðist því líka vera lengri fyrir vikið þrátt fyrir að vera bara um þriðjungur þess tíma sem ég var hérna síðast.

Þ.

Jæja, þá er ég kominn aftur til Riyadh en verð bara í viku í þetta sinn. Það hefur svosem ekki mikið breyst hérna í KSA síðan síðast, nema sandurinn er heitari eins og góðvinur minn benti mér á. Ég veit að það er hálf asnalegt að kvarta yfir veðrinu eins og það er búið að vera leiðinlegt heima, en 38 stiga hiti og ekki sundlaug og ekki bjór og ekki skvísur í bikiníum... það er bara of mikið!!!

Það er sama brandarakeppnin í umferðinni, ég er aftur kominn í 'læf froggy', konurnar ganga enn í svörtu og karlarnir í náttserkjum og súkkulaði-gatan er til allrar hamingju, enn á sínum stað.

Annars held ég að ég hafi sett met þegar ég kom til landsins því ég þurfti bara 20 mínútur í 'immigreisjoninu'. Ég hef ekki heyrt af neinum sem hefur verið svo snöggur. Þeir tóku meira að segja fingraförin og mynd og allt og ég var aftast í vélinni og þ.a.l. síðastur út.

Vinnan er sú sama, ræs 0640 og taxi 0730 og mættur 0800 - vinna - aftur taxi um 1700 og kominn upp á hótel um 1800. Það merkilega hins vegar er að Sádinn er búinn að kveikja á tölvunni. Það er enn ekki vitað hvað hann gerir en það er allaveganna kveikt á tölvunni. Sádinn situr náttúrulega á efri hæðinni og þegar ég kom fyrst voru engar tölvur á borðunum þeirra (bara hjá Indverjunum). Þeir sátu bara við borðin og rifust á milli þess sem þeir töltu sér út undir tré á teppið sitt og reyktu og drukku te. Síðustu vikuna sem ég var hérna um daginn voru komnar tölvur á borðin þeirra en þeir voru ekki búnir að kveikja á þeim. Núna er Sádinn búinn að kveikja á tölvunni.

Á morgun er 'dey-off' og ég er búinn að plana ferð með Holam. Hann ætlar að sýna mér hinn merkilega hlutinn í Riyadh. Ef einhver efast um hinn merkilega hlutinn þá er það Kingdom Tower... hann er ansi flottur. Vonandi get ég sýnt ykkur skemmtilegar myndir á fléttismettinu eftir daginn á morgun ef ég næ þá að sofna út af brúðkaupinu sem er hérna á hótelinu, sjitt, þvílík læti og ekki alveg tónlistin sem ég hefði valið en þeir þekkja líklega ekki Megas eða Tom Waits hérna í KSA.

Leit mín að Camel-mjólk heldur svo áfram.

Þ.